Op deze zonnige en warme woensdagmiddag, de laatste dag van april, vlogen de uurtjes weer in sneltreinvaart voorbij. Vanmorgen allereerst van die noodzakelijke dingetjes gedaan. Naar de winkel, eventjes naar de Hoofdweg, etc. Daarna naar Ternaard. Omdat ik toch een uur moest wachten was dit voor mij een mooie gelegenheid om naar de boer te gaan en aardappelen te halen. Van verre zag ik de kleurige tulpenvelden al liggen, richting Holwerd. Voor mij betekende dit: D’r op af, want ik had zoals gewoonlijk de camera achter in de auto liggen. Ik was trouwens niet de enige fotograaf, er liep nog een vrouw met een kleine camera rond. Fascinerend om te zien, wat een enorme kleurenpracht. Er was een soort tulp, die heerlijk rook. De boer liep rij voor rij de tulpen te inspecteren. Miljoenen tulpen, met op de achtergrond het dorp Holwerd.
Vanmiddag heb ik m’n nieuwe Brooks loopschoenen voor de eerste keer aangetrokken, om langzaam in te lopen. Zoals ook met de vorige loopschoenen, van dezelfde fabricage, gaf dit geen enkel probleem. Zou er direct de 11-Stedentocht op durven en kunnen lopen. Dan hoor je plotseling twee jongentjes roepen: ‘Meneer, hallo meneer, mogen we iets vragen? We zijn verdwaald!’ Wat bleek? Deze twee jongens, in een roeiboot, probeerden richting De Falom te varen. Zij belandden en verdwaalden echter op onder water gezet land. Duidelijk en rustig heb ik de twee boys verteld hoe de vaarweg naar De Falom te bereiken. Tot volle tevredenheid zwaaiden ze nog een keer goedkeurend naar me. Ach, het was fantastisch zomerweer… en daarom hebben mijn benen dit jaar weer voor het eerst genoten van het zonlicht.
Wat een kleuren pracht. altijd weer mooi om te zien