Foto met het wuivend riet…

Vrijdag 24 oktober, een donkere en af en toe een druilerige dag. Vandaag geen vrije dag voor mij, geen ATV. Normaal vroeg opstaan en het was nog donker … richting Leeuwarden. Erg rustig was het op de weg, je kon nu echt merken dat het herfstvakantie was. Daarom was ik wel heel vroeg op mijn werk. Meestal kom ik als tweede binnen, maar vanmorgen moest ik de lichten aandoen. Computer opstarten en gelijktijdig koffiehalen voor Anneke en mijn andere collega’s, die iets later komen. Maar de koffie staat altijd klaar! Vrijdag is een dag dat veel collega’s genieten van een vrije dag. Het groepje werkenden op de vrijdag wordt steeds kleiner. Dit is niet alleen bij ons het geval. Ik merk dat ook bij andere zaken en bedrijven dit het geval is. De vrijdag geeft een speciaal gevoel om te werken, het is allemaal iets meer ontspannen. Verder heb ik vandaag niet veel spannends meegemaakt. Gewoon mijn vrijdaagse dingetjes gedaan. Wel moest ik vanmiddag plotseling aan die ene foto denken, die ik vorig weekend gemaakt had in het Lauwersmeer. De foto met het wuivende riet. Waarom ik daaraan moest denken…? Geen enkel idee! Als een flits bij heldere hemel had ik het beeld op mijn netvlies. Een groene kwelder met aan de horizon een zeedijk. Als een streep. Achter de dijk een teken van de bewoonde wereld, een bomenrij. Tevens valt me linksonder, tegen het hek, de uitgebloeide berenklauw op. Maar waarom ik hier vanmiddag, plotsklaps, aan moest denken….?! Wie het weet mag het zeggen!